Belki



Datça - Ovabükü



Dedim ki sıkışıp kaldım ben. Kendime. İçi hava dolu bir balondayım ama ölmüyorum da. Patlatmak dışında her yolu denedim - kolayını, zorunu, sinir bozucusunu. Depresyon, yok sayma, unutma, yalan söyleme (kendime en önce), günü yaşama, günü berbat etme, günü kaçırma, uyuşma, uyuma, orayı burayı gezme, saç kestirme, yeni yeni hobilere dalma... Balonun içinde.. Şişti, gerildi, pasparlak oldu balon. Kendi patlar belki dedim. Patlamadı. Sonra kaşıntılarım başladı, kızarıklıklarım, boyun ağrılarım, baş ağrılarım, diş sıkmalarım. Bir iğne buldum şimdi, elimde öylece duruyorum.